52 BANEN

Deze week werkte ik met kaas. Dit bedrijf (Anker Kaas) zorgt voor de opslag van de kazen van bijna alle kaas producenten in Nederland. Uit heel Nederland vandaan worden kazen hierheen gereden om bewaard en af en toe omgedraaid te worden. Oude kaas langer dan jonge kaas natuurlijk. Bij het omdraaien komt er iedere keer een laagje plastic op de kaas. Dat is het enige dat hier, behalve de leeftijd, aan de kaas veranderd. Al deze dingen gebeuren machinaal.

Een gemiddelde kaas vrachtwagen heeft 2000 kazen aan boord, deze wegen tussen de 12 en de 17 kilo per stuk. De vrachtwagens worden nog met de hand gelost. Dat was dan ook mijn werk. Samen met de vrachtwagenchauffeurs heb ik iedere dag gemiddeld drie vrachtwagens gelost. Na de eerste vrachtwagen was ik helemaal kapot, ik was helemaal doorweekt van het zweet en voelde overal spierpijn. Het was toen nog niet eens tijd voor de lunch pauze en ik zou die dag nog twee vrachtwagens lossen.

De tijd tussen het lossen van de vrachtwagens werd opgevuld met kazen kijken, dit houd in dat je kijkt naar de kazen die op de lopende band voorbijkomen. Als er schimmel op zit veeg je het er af met een sponsje. Dit is, vooral als de kazen schoon zijn, heel erg saai.

Ik ben dus bij dit bedrijf binnen gekomen via een Amsterdams uitzendbureau. Dit bureau heeft voornamelijk schoonmaak- en productiewerk. De twee jongens waarmee ik op en neer naar de fabriek reed komen oorspronkelijk uit Rusland en Tsjechië. De een had daar een beveiligingsfunctie en de ander was kapper.

De meeste mensen die hier werken spreken geen Nederlands, vaak ook geen Engels (de jongens waar ik mee opreed gelukkig wel). Hierdoor verliep bijvoorbeeld de communicatie tussen mij en mijn chef ook niet zo goed (mijn Duits is best slecht). Ik kan me nu goed voorstellen hoe moeilijk het is om in een vreemd land waar je de taal niet kent aan het werkt te moeten. Bij alles wat je doet twijfel je of je het wel goed doet. Ik had hier dan nog het geluk dat de chauffeurs allemaal wel Nederlands waren en dat mijn directe collega’s Engels spraken. Als er niemand is die je verstaat denk ik dat je werk erg zwaar word.